لازم به ذکر است که در کتاب شاهنامه فردوسی، به داستان تولد قهرمان ملی ایران، رستم، به طریق «رستم‌زاد» (که سال‌ها بعد این روش به نام «سزارین» شهرت یافت) اشاره شده است. در آن زمان پزشکان ایران زمین می‌دانستند که با خورانیدن داروی بیهوشی، رودابه همسر زال را مست و مدهوش کنند و آن گاه دست به کار تولد رستم شوند:
«بیاورد یک خنجر آبگون/ یکی مرد بینادل پرفسون/ شکافید بی‌رنج، پهلوی ماه/ بتابید مر بچه را سر ز راه/ چنان بی‌گزندش برون آورید/ که کس در جهان این شگفتی ندید»
در داستان بیژن و منیژه نیز به فرآیند «هوشبری» اشاره شده است:
بفرمود تا داروی هوشبر/ پرستنده آمیخت با نوش‌بر
تاریخچه سزارین:
در این زمینه اطلاع دقیقی در دست نیست، اما وجود داستانی در شاهنامهٔ فردوسی مشخص می‌سازد که این شیوهٔ زایمان در ایران قدمتی هزاران ساله دارد. در شاهنامهٔ فردوسی، هنگامی که رودابه، همسر زال و مادر رستم قصد زایمان و به دنیا آوردن رستم را دارد به علت درشتی هیکل رستم با مشکل مواجه شده و درد بسیاری را متحمل می‌شود. زال برای حل این مشکل و نجات جان همسر و فرزندش از سیمرغ کمک می‌خواهد و این پرندهٔ افسانه‌ای روشی که امروز به سزارین شهرت دارد را به زال آموزش می‌دهد.
در فرهنگ ایران این عمل نخستین بار برای زایش رستم انجام شده و ریشهٔ نام «رستم‌زایی» یا «رستمانه» از آن داستان است.
در اروپا مشابه این روایت برای تولد سزار نقل می‌شود و ریشهٔ نام سزارین نیز از آن است.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: